KORKU

Pelin’e


alnımda yürüyen ordu yenildi
atlar aç kılıçlar mutsuz
düşeceği yeri düşünüyor hâlâ oklar
acının sadece bir biçimiyim
gün batıyor dostlar

değişiklik yapmanın zamanı değil
vahşice seyretmenin
tuzaksam tuzağım kendime
yorucu bir günün akşamı
yağmurla yıkanmak isteyen
bir ağacım sadece
canına kıyarken insanlar
en yalnız en sahici yerlerinde

23 Haziran 2007