Ay-magraganja

     “Aynı anda hem güvende olmaya, hem özgür
     kalmaya ihtiyacım var”dı da…

Dağı avutan bulutun omzuna. Obruğun aç karnına. İpeğin bağrına
ve kurtağzına. Batıp. Bunu böyle apaçık söyledim mi ki? O doğurgan
tabiatlarıyla. Resmin ve şiirin eğreti durmaya ve Ay’a… Zincirli
ayaklarıyla. Kayboldular. Kayboldular. Kuyruklarından taht yapıp
bacak aralarına. Dilin en ilkel marifeti. Resmin ıpıssız kenarına.
Duvara. Sütdişi rengiyle boyanmış olmalı. Daha az mı gevşek sanki?
Şairin kalem tutan eli, boksörün sıkılmış yumruğundan! Şimdi seçim
yapacak. Bileği yakan kan. Akılda mı, göğüste mi, kâğıtta mı ilerlemeli?
Anımsa bir erkeği sevmeyi. Sevişmek için değil. Onarmak için yala.
Uyumayı sevmiyorum sensiz diye. Kimsesiz. Boşluk var uykuda.
Binlerce yıl yürüyeceğim. Sarhoş kıyıda.




(Suat Kemal Angı, "Def-im"den...)